Handel zagraniczny 

Belgia, oraz tereny na których się ona obecnie znajduje, od dawna stanowią jedne z największych drzwi do i z Europy. Jej centralne położenie w stosunku do zachodniej części kontynentu, silnie rozwinięte ośrodki miejskie, sąsiedztwo Francji, Niemiec i Holandii, stanowią o dużej aktywności gospodarczej tego kraju oraz o jego dużej zależności od handlu zagranicznego. Należy do tego dodać szczególną rolą Antwerpii, która jest drugim pod względem przeładunku towarów portem morskim w Europie, najgęstszą sieć linii kolejowych na starym kontynencie oraz wysoko rozwiniętą żeglugę śródlądową. Nie bez powodu zatem udział eksportu w belgijskim PKB sięga dwóch trzecich wartości tego wskaźnika.

Szerokie otwarcie Belgii na współpracę gospodarczą i wymianę handlową z zagranicą sprawia, iż kraj ten jest w dużym stopniu narażony na wpływ zmian handlu światowego oraz uzależniony od rozwoju sytuacji na światowych rynkach, między innymi na rynku surowców energetycznych.

Zaznaczyć należy tutaj, iż ze względu na bardzo dużą ilość podmiotów gospodarczych operujących na terenie Belgii, a będących, z punktu widzenia prawnego, rezydentami innych państw, władze belgijskie prowadzą podwójną statystykę wymiany handlowej z zagranicą. Bilans według tzw. kryterium wspólnotowego bierze pod uwagę obroty towarowe realizowane zarówno przez podmioty belgijskie jak i obce. Natomiast bilans liczony według tzw. kryterium narodowego obejmuje jedynie obroty dokonywane przez firmy belgijskie. W zależności od stosowanej metody obliczeń, zmienia się saldo belgijskiego handlu zagranicznego (liczone według metody wspólnotowej jest ono od lat pozytywne; metoda narodowa wykazuje zaś niewielki deficyt). Eksport generuje blisko 34% belgijskiego PKB.

Głównymi pozycjami w belgijskim eksporcie są: wyroby chemiczne , maszyny i urządzenia elektrotechniczne, pojazdy mechaniczne, wyroby z tworzyw sztucznych, produkty mineralne, wyroby metalowe, art. spożywcze i kamienie szlachetne.

Belgia eksportuje około 70% produkowanych wyrobów chemicznych; w 2009 r. wyroby te stanowiły 27% łącznego eksportu belgijskiego.

Głównymi pozycjami w belgijskim imporcie są: wyroby chemiczne, maszyny i urządzenia elektrotechniczne, produkty mineralne, pojazdy mechaniczne, wyroby metalowe, wyroby z tworzyw sztucznych, kamienie szlachetne.

Prawie 80% wartości belgijskiego eksportu w roku 2013, przeznaczone było na rynki europejskie. Pozostałe 20% rozłożyło się między Azję, obie Ameryki i Afrykę.

Głównymi belgijskimi odbiorcami były Francja, Holandia, Niemcy i Włochy. Warto zauważyć regularny wzrost belgijskiej sprzedaży do Azji (Indie, Chiny i Japonia), głównie kosztem rynków europejskich

Największymi dostawcami Belgii są kraje sąsiednie ( Francja, Holandia, Niemcy oraz Włochy), a w dalszej kolejności Hiszpania, Wielka Brytania oraz Stany Zjednoczone, Indie i Chiny.

 

Dostęp do rynku

Belgia jest krajem otwartym dla inwestorów zagranicznych.

Atrakcyjność rynku belgijskiego dla zagranicznych inwestorów przejawia się między innymi w:

• centralnej lokalizacji w Europie,
• stabilności politycznej i gospodarczej,
• istnieniu rozbudowanej infrastruktury komunikacyjnej,
• wysokim poziomie centrów przemysłowych,
• ułatwieniach podatkowych i finansowych,
• obecności instytucji europejskich i międzynarodowych,
• wykwalifikowanej, wielojęzycznej i efektywnej sile roboczej,
• wysokim poziomie i wygodzie życia.

Z myślą o zagranicznych inwestorach w Belgii stworzony został system atrakcyjnych zachęt finansowych i podatkowych, dzięki czemu Belgia przyciągnęła kilkaset zagranicznych i międzynarodowych koncernów, które utworzyły w tym kraju swe centra koordynacyjne, dystrybucyjne i usługowe oraz zakłady produkcyjne.

Belgia na bieżąco modyfikuje swój system przyciągania zagranicznych inwestorów.

W latach 2005-2006 r. niektóre rozwiązania, uznane przez Komisję Europejską za niezgodne z polityką konkurencji, zastąpiono nowymi rodzajami zachęt.

W ten sposób wprowadzono między innymi:

• rozwiązania stwarzające możliwość zawierania przez władze podatkowe indywidualnych porozumień z inwestorami („ruling”) w postaci całościowych projektów finansowych,
• możliwość zrównania kategorii kapitału o podwyższonym ryzyku i pożyczek kapitałowych; stworzony tzw. mechanizm ”intérêts notionnels” umożliwia firmom nie korzystającym z kredytów bankowych obniżenie podstawy opodatkowania o fikcyjne koszty oprocentowania kredytów naliczone w stosunku do środków własnych (szacuje się, że firmy mogą w ten sposób obniżyć nawet o połowę swe zobowiązania podatkowe); podatek korporacyjny w Belgii jest stosunkowo wysoki, gdyż podstawowa jego stawka wynosi 33,99% (firmy posiadające przychody  niższe od 90 tys. i 25 tys. euro  objęte są korzystniejszymi stawkami podatkowymi).

Ważnym elementem pakietu środków na rzecz przyciągania inwestorów jest specjalny reżim podatkowy („expat’s status”), pozwalający delegowanej do Belgii kadrze dyrekcyjnej firm zagranicznych w Belgii wchodzących w skład grup międzynarodowych, znacznie ograniczyć obciążenia podatkowe w tym kraju z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednym z warunków jest nieposiadanie statusu belgijskiego rezydenta podatkowego.

Dzięki federalnemu systemowi wspierania inwestycji, a także dzięki regionalnym programom rozwoju gospodarczego i przyciągania inwestorów, Belgia pozostaje  atrakcyjnym krajem dla inwestorów zagranicznych.

Rozpoczęty w  2008 r. światowy kryzys gospodarczy, który również dotknął gospodarkę belgijską,  przyczynił się do zmniejszenia zainteresowania Belgią przez inwestorów zagranicznych.

Największymi zagranicznymi inwestorami w Belgii są USA, Francja, Wielka Brytania oraz Holandia.  

Źródło: Informator Ekonomiczny Ministerstwa Spraw Zagranicznych